- ἄνευθε(ν)
- ἄνευθε(ν): adv., away, away from, without; abs., Il. 22.300 (opp. ἐγγύθι); ἄνευθε τιθέναι τι, Il. 22.368; as prep. w. gen., ἄνευθε θεοῦ, Ε 1, Il. 16.89 (cf. ἄνευ); οἶος ἄνευθ' ἄλλων, Il. 22.39.
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό). 2010.